روح آفتاب

ای روح آفتاب چرا پا نمی شوی
بانوی بو تراب چرا پا نمی شوی
پهلوی منهم از خبر رفتنت شکست
رکنم شده خراب چرا پا نمی شوی
با قطره قطره اشک سلامت نموده ام
زهرا بده جواب چرا پا نمی شوی
خورشید لطمه دیده حیدر بلند شو
بر جمع ما بتاب چرا پا نمی شوی
رفتی و روی صورت خود را کشیده ای
ای مادر حجاب چرا پا نمی شوی
بی تو تمام ثانیه ها دق نموده اند
رفته زمان بر آب چرا پا نمی شوی
روی کبود تو به نگاهم اشاره کرد
مردم از این خطاب چرا نمی شوی
می میرد از تنفس دلگیر کوچه ها
ای غنچه های ناب چرا پا نمی شوی

رحمان نوازنی 

   ** از بــیـت آل طـاهـا(ص) آتـــش کــشــد زبـانــه **
                                             ** گــوئـی شــده قـــیـامـت بـر پـا درون خــانــه **

   ** برپاست شور محـشر از عـتـرت پـیـمبـر(ص)  **
                                             ** خـلــقـنـد مـات و مـبـهـوت از گـردش زمانـه **

   ** اهریمنان نمودند خون قلب مـصـطفی(ص) را **
                                             ** در مـنـظـر خـلایـق بـی جــرم و بــی بـهــانـه **

   ** در پــشــت در فــتــاده ام الائـــمـــه(س) از پـا **
                                             ** دارد فـغــان ز دشـمـن آن گـــوهــر یـگــانـه **

   ** زیـنـب(س) بـه نـاله گـویـد کـشـتـند مــادرم را **
                                             ** ایـن یک ز ضـرب سـیـلی آن یک ز تـازیانه **

   ** در خون فتاده زهرا(س) چون مرغ نیم بسمل **
                                             ** مـحـسـن(ع) فـتاده چـون گـل پر پر در آستانه **

   ** در پشت زانـوی غم پژمان نشسته حـیـدر(ع)  **
                                             ** مانده حـسـیـن مظـلوم(ع) حیران در آن میانه **

   ** از نقش خون و دیوار پرسد ز حال زهرا(س)  **
                                             ** وز زخــم سـیـنـه گـیـرد از مــیــخ در نشـانه **

   ** دارد حــســن(ع) شـکـایـت از کـیـنـه مغیره(ل)  **
                                             ** ریـــزد ز دیـــدگـــانـــش یــاقـــوت دانـه دانـه **

   ** بـا پـهـلـوی شـکـسـته چون مـرغ بـال بسته **
                                             ** زهـرا(س) بـه خـون نـشسـته در کـنج آشیانه **

 
^{منبع شعر: کتاب زمزمه های مرحوم حاج احمد دلجو، ص 20.}